In de zomer vertelde mijn dochter mij dat zij een eetprobleem had, iets wat ik al wel wist, maar niet dat het al 2 jaar aan de gang was en ook niet dat het toch een stuk erger was dan ik dacht. Ik heb zelf in mijn jongere jaren ook een eetstoornis gehad (gelukkig al lang geleden helemaal van hersteld) en gek eigenlijk dat ik het van mijn eigen dochter toch niet goed gezien heb. Wel zag ik dat zij ongelukkig en voortdurend heel opgejaagd was. Toen mijn dochter eenmaal met het eerlijke verhaal naar buiten kwam (een fantastische eerste, grote stap) was ik verdrietig maar ook op een bepaalde manier opgelucht zeker toen ze mij vertelde dat zij zelf op internet een mogelijke behandeling had gevonden. Na een periode van ong 2 weken intakegesprekken en het regelen van een aantal formaliteiten vertrok mijn dochter naar Spanje voor een 6 weekse behandeling bij Rise treatment Centre. Tijdens de intake periode merkte ik al dat er op een professionele manier gewerkt werd en ook had ik zelf een heel fijn telefonisch gesprek met de oprichter. Toen ik na een week of 2 weer voor het eerst contact had met mijn dochter merkte ik aan de telefoon al dat er dingen veranderd waren, van een in haar ogen uitzichtloze situatie naar weer wat meer zin om de problemen aan te pakken en er iets van te gaan maken. Na 4,5 week opname ben ik zelf naar Spanje gegaan voor het familieprogramma en had gedurende 3 dagen 2 uurs sessies samen met mijn dochter en een gezinstherapeut. Dit waren zeer zinnige gesprekken, af en toe pittig maar toch niet heel zwaar, waar vooral onze manier van communicatie ter sprake kwam en ook hoe wij dat allebei konden verbeteren. Na 2 sessies mocht ik mijn dochter mee op pad nemen en pas toen merkte ik de enorme verandering in haar echt goed op. We gingen uit eten in een restaurant en daar zag ik haar zonder moeite zelfs een dessert bestellen (dit moest ze oefenen van de nutrisionist). Ook eindelijk weer een gezellig en ontspannen kletsende dochter, wat een enorm verschil!
Ze is nu ong een maand weer thuis in Nederland, er is nog een weg te gaan maar het grote verschil is nu: er is weer hoop, hoop op een leven zonder eetstoornis en enthousiasme naar de toekomst. Ik zie een normale omgang met eten, geen moeilijke dieeten of uitsluiten van bepaalde voedingsmiddelen, mijn dochter heeft echt tools meegekregen om weer een normaal eetpatroon te integreren in haar leven.
Al met al: wat ben ik blij en dankbaar dat zij de kans heeft gekregen deze behandeling te volgen! Ook ben ik zeer dankbaar naar de oprichter die inzag dat er zo weinig goede interne behandelingen zijn voor vrouwen (mannen) met deze specifieke problemen. Verder ook mijn grote dankbaarheid naar de (ervaringsdeskundige) therapeuten die met zoveel inzet en liefde deze vrouwen begeleiden en helpen.
14-11-'20
Moeder van cliënt, 26 jaar (V)
